روایت تلخ فرزندان مردان چند زنه ، 15 درصد زنان سیستان و بلوچستان شوهر چند زنه دارند - مجله تور یک روزه

به گزارش خبرنگاران، روزنامه ایران نوشت: پدرمان دو سال پیش ما را رها کرد و رفت یک زن دیگر گرفت. سه تا ماشین دارد و تا مرز سوخت می برد و ماشین هایش دست راننده هستند. یک ماهی موقع یارانه 100 هزار تومان برایم فرستاد که 70 هزار تومانش رفت برای چند جفت دمپایی و 30 هزار تومانش ماند. من و دو خواهر و برادرهایم و مادرم پیش مادربزرگم زندگی می کنیم و مادربزرگمان خرجمان را می دهد. مادرم می گوید از سال دیگر نمی گذارم درس بخوانی. باید بنشینی خانه و سوزن دوزی کنی تا برای خرج زندگی پول دربیاوری.

این را حوا می گوید؛ دانش آموز کلاس چهارم یکی از روستاهای منطقه بلوچستان. اینها از زبان یک دختر بچه 10 ساله است که خانواده اش درگیر چندهمسری است. پدرش را دو سال است ندیده و همانطور که گفت او آنها را بدون خرجی رها نموده و سراغ زندگی جدیدش رفته است. حوا دوست دارد درس بخواند اما مادر مدام می گوید درس بخوانی که چه بگردد؟ باید خانه داری یاد بگیری تا زودتر شوهر کنی. حوا اما دوست ندارد شوهر کند.

برای این که درباره چندهمسری در سیستان و بلوچستان بنویسم، سراغ بچه ها رفتم؛ بچه ها خانواده های درگیر این مسأله. شاید بگویید بچه را چه به این حرف ها اما اگر از آنها سؤال هم نکنی، درباره این موضوع حرف می زنند چون زندگی شان را آن قدر تحت تأثیر قرار داده که نمی توانند نسبت به این موضوع بی تفاوت باشند.

راضیه دانش آموز کلاس سوم می گوید از وقتی پدرش زن گرفته، مادرش مدام گریه می نماید: انگار مادرم ما را دیگر دوست ندارد. همه اش می گوید شما سه تا هم بروید، من راحت شوم. ما سه تا خواهریم. مادرم می گوید دختر نباید مدرسه برود. شما هم دیگر مدرسه نروید و شوهر کنید. پدرم مادرمان را طلاق نداده و همینجوری ولش نموده است. رفته یک روستای دیگر.

راضیه می گوید خودش هم خیلی وقت ها گریه می نماید ولی یواشکی گریه می نماید.

محمد 14 ساله هم درباره شرایط زندگی شان بعد از ازدواج مجدد پدر این طور می گوید: از وقتی که پدرمان همسر دوم گرفته، نه تنها به مادرمان، حتی به ما بچه ها هم توجهی ندارد. ما 9 برادر و خواهر تنی هستیم که از همان کوچکی مجبور شدیم پادویی و دستفروشی بنزین کنیم. همه ما برادران و خواهران از مهر پدری دور بودیم و تا مقطع هدایت خواندیم و ترک تحصیل کردیم اما برادران و خواهران ناتنی ما که پدرمان به آنها توجه دارد، ادامه تحصیل دادند. الان نزدیک به 7 سال است که پدرمان انگشت شمار به خانه ما سر می زند. این قدر که زن دوم یعنی نامادری ام و فرزندان او از ارث پدر بهره می برند و استفاده می نمایند، ما بهره نمی بریم.

سعید 13 ساله بچه طلاق است: پدرم رفت دوباره زن گرفت و مادرم را طلاق داد ولی خیلی ها حتی زن شان را طلاق نمی دهند. 4 سال است پدرمان رفته و دو تا بچه دیگر دارد الان و انگار اصلاً یادش رفته که ما هم بچه هایش بودیم. شاید باز هم برود یک زن دیگر بگیرد و آن بچه ها هم مثل من و برادرم شوند. من و برادرم با مادرم زندگی می کنیم و درآمدی نداریم. کار هم می کردم یک مدت ولی الان کار نیست. اگر پدرم بود، مِهرش را داشتیم.

ولی الله بلوچ، فعال اجتماعی در سیستان وبلوچستان از تبعات چندهمسری می گوید و از این که چقدر این مسأله روی خانواده ها و بخصوص بچه ها تأثیر گذاشته: از هم پاشیدگی خانواده ها و به تبع آن مسائلی مثل ازدواج زودهنگام دختران و پسران، از تبعات چندهمسری در استان است و با وجود این نمی دانم چرا بعضی از چندهمسری دفاع می نمایند. این روزها می بینم موضوع چندهمسری در کشور و شبکه های اجتماعی خیلی داغ شده و خیلی ها کلاس آموزشی برای این موضوع گذاشتند. هر چند بعضی از افراد جامعه چندهمسری را پدیده مؤثر در کاهش مسائل تجرد زنان در کشور عنوان می نمایند ولی باید بدانند این مسأله چقدر باعث بروز مسائل و ناراحتی های روحی بین خانواده های درگیر می گردد.

به عقیده من ترویج چندهمسری نه تنها در دوره کنونی کارایی ندارد بلکه باعث بروز مسائل بزرگ تری خواهد شد. شاید در گذشته نگاه به زن نوعی نگاه کالایی بوده اما در شرایط فعلی با در نظر دریافت شخصیت زن در جامعه، آنها نمی توانند بپذیرند که زن دوم باشند یا همسرشان با زن دیگری ازدواج کند. این افراد نگاهی به تفاسیر و احادیث در این مورد نمی اندازند تا توجه نمایند که موارد بحث در این خصوص فقط به ازدواج با چند زن ختم نمی گردد بلکه وجوه دیگر هم در آن وجود دارد و هر کدام برای خود به نوعی تحلیل و تفسیر می نمایند.

متأسفانه باید گفت استان سیستان وبلوچستان در زمینه چندهمسری سردمدار است؛ به طوری که نزدیک 15درصد زنان سیستان وبلوچستانی همسران شان بیشتر از یک زن دارند و چندهمسری باعث پدید آمدن معضلات اجتماعی در سطح خانواده و جامعه می گردد.

نکته ناراحت نماینده و قابل تأمل این است که چندهمسری در استان سیستان وبلوچستان فرهنگی کاملاً جا افتاده است و خیلی ها این را نشانه غرور مرد می دانند و هیچ ربطی به شرایط اقتصادی واقتصادی هم ندارد؛ به طوری که افراد با سن بالا و همچنین درآمد کم این عمل را انجام می دهند و این موضوع را در حاشیه شهرها و روستاها می توان مشاهده کرد؛ جاهایی که شرایط اقتصادی شان اصلاً خوب نیست.

یکی دیگر از فعالان اجتماعی در سیستان وبلوچستان که نمی خواهد نامی از او برده گردد، در این باره می گوید: کسانی که خیلی در استان ما نفوذ و اشراف کامل بر مردم دارند و تا حدود زیادی می توانند در این مورد جلوگیری نمایند، خودشان معمولاً چند همسر دارند و از این نظر نمی توانند مبلغ خوبی برای پیشگیری از این موضوع باشند.

این فعال اجتماعی ادامه می دهد: زنان اولی که در خانواده های چندهمسری هستند عزت نفس شان بسیار پایین است و احساس تنهایی در آنها بسیار بالاست. این زنان غالباً احساس نابرابری را از سوی همسران شان تجربه می نمایند. خشونت خانگی، تنش، حسادت و رقابت بین همسران و فرزندان ازجمله مواردی است که در خانواده های چندهمسری بیش از خانواده های تک همسری دیده می گردد.

خیلی از مردانی که زوج سوم و چهارم اختیار می نمایند زنان قبلی خود را با چند فرزند بدون آن که طلاق بدهند و بدون هیچ امکانات رفاهی به حال خود رها می نمایند و بسیاری از زنان رها شده در جامعه حتی نمی دانند برای احقاق حقوق خود به چه مرجع قانونی مراجعه نمایند. از سوی دیگر بسیاری از مردان به دلیل این که نیازی به اجازه همسر اول برای ازدواج مجدد خود نداشته باشند، از ثبت ازدواج خودداری می نمایند که در هر صورت در این گونه ازدواج ها از هیچ حق و حقوق قانونی از سوی نهادهای حمایتی برخوردار نیستند. بچه ها این افراد نیز بدون شناسنامه می شوند.

حدود 30درصد از ازدواج های زنان در استان به ثبت نرسیده که بیشتر مربوط به جنوب استان و مناطق روستایی و حاشیه شهرهاست. این موضوع باعث بزهکاری و تربیت ناصحیح فرزندان می گردد. استان سیستان وبلوچستان بالاترین آمار زنان بدسرپرست و بی سرپرست را دارد. زنان بلوچ از نداشتن قدرت بیان در احقاق حقوق خود، ازدواج های اجباری و ازدواج در سنین پایین و چندهمسری رنج می برند.

بچه ها همه چیز را می فهمند؛ دردی که بر خانواده تحمیل شده و رنجی که روح و جان شان را درگیر نموده است. آنها مهر پدری را طلب می نمایند که به گفته خودشان انگار یادش رفته که بچه هایی داشته. وقتی از پدر می گویند، بغض می نمایند. مادران تنها و بچه ها رهاشده، حکایت تلخ خانواده های درگیر چندهمسری در سیستان وبلوچستان است.