چگونه هوش مصنوعی صدای زنی که قدرت تکلمش را از دست داده بود، برگرداند؟
به گزارش مجله تور یک روزه، این پیشرفت این امید را ایجاد می نماید که واسط مغز و رایانه (BCIs) می توانند در آستانه تغییر زندگی افرادی که توانایی تکلمشان را به دلایلی مانند سکته مغزی و اسکلروز جانبی آمیوتروفیک از دست داده اند، باشد.
به گزارش یورونیوز؛ تا به الان، بیماران مجبور بودند به ترکیب نماینده های گفتار آهسته تکیه نمایند. این ترکیب شامل املای کلمات با استفاده از ردیابی چشم یا حرکات جزیی صورت انجام می شد و مکالمه طبیعی را برقرار نمی کرد.
این فناوری تازه از الکترود های کوچک کاشته شده در سطح مغز برای تشخیص فعالیت الکتریکی در بخشی از مغز که گفتار و حرکات صورت را در کنترل دارد، استفاده می نماید. این سیگنال ها به طور مستقیم به گفتار و حالات چهره یک آواتار دیجیتال از جمله لبخند زدن، اخم کردن یا تعجب ترجمه می شوند.
پروفسور ادوارد چانگ که این پروژه را در دانشگاه کالیفرنیا، سانفرانسیسکو (UCSF) رهبری نموده، می گوید: هدف ما بازیابی کامل و روش تجسمی برای برقراری ارتباط است که طبیعی ترین راه برای صحبت ما با دیگران محسوب می گردد. این پیشرفت ما را به پیدا کردن راه چاره واقعی برای بیماران نزدیک تر می نماید.
این بیمار، زنی 47 ساله به نام آن است که 18 سال پیش براثر سکته مغزی فلج شده است. او نمی تواند صحبت کند و توانایی تایپ کردن هم ندارد. آن معمولا با استفاده از فناوری ردیابی حرکت ارتباط برقرار می نماید که به او اجازه می دهد تا حروف را به آرامی با حداکثر 14 کلمه در دقیقه انتخاب کند. آن امیدوار است که فناوری آواتار دیجیتال کاری کند تا او در آینده به عنوان مشاور مشغول به کار گردد.
این تیم تحقیقاتی، یک مستطیل نازک به مقدار کاغذ، متشکل از 253 الکترود را در سطحی از مغز که برای گفتار حیاتی است، کار می گذارند. این الکترودها، سیگنال های مغزی را رهگیری می نمایند که وظیفه شان کنترل ماهیچه های زبان، فک، حنجره و صورت بوده، اما به علت سکته، این توانایی مغز از بین رفته است.
هری رندولیک هم حالا با یاری الکترود های کاشته شده در گردنش می تواند از چاقو و چنگال استفاده کند. او سال 2012 به علت سکته مغزی، توانایی دست چپ خود را از دست داده بود.
البته این فناوری هنوز ناقص است و در 28 درصد مواقع در آزمایشی که شامل بیش از 500 عبارت بوده، کلمات را اشتباه رمزگشایی نموده است. با این حال، دانشمندان می گویند آخرین پیشرفت ها در دقت، سرعت و پیچیدگی نشان می دهد که این فناوری در مرحله ای است که عملا برای بیماران مفید خواهد بود.
گام بعدی بسیار مهم، ایجاد یک نسخه بی سیم از واسط مغز و رایانه است که می تواند در زیر جمجمه کار گذاشته گردد.
منبع: فرارو