نمایش تاکسیدرمی درنای سیبری همزمان با بازگشت امید به مازندران - مجله تور یک روزه

به گزارش گروه اجتماعی خبرنگاران، به نقل از سازمان حفاظت محیط زیست، این نمونه یکی از درناهای پرورشی وارد شده از روسیه بوده که به منظور کمک به احیای این گونه با ارزش در دهه 80 در منطقه فریدونکنار رهاسازی شد، پرنده مذکور در واقع یکی از نمونه درناهای پرورشی موجود در کشور به حساب می آمد که بعدا در منطقه ها قزوین پیدا شد و تا سالها در پارک پردیسان از آن نگهداری می شد که در سال 1383 پس از تلف شدن به صورت طبیعی، تحویل کارگاه تاکسیدرمی سازمان محیط زیست شد.

درنای سیبری با نام علمی گراس لئوکوگرانوس(Grus leucogeranus) از خانواده درناها، جثه ای بزرگ داشته و دارای پروازی باشکوه است.

تفاوت بین جنس نر و ماده، مقدار جنس نر است که کمی بزرگ تر از جنس ماده هست. پرنده بالغ با سر و روتنه سفید و صورت لخت و قرمز رنگ تعیین می شود.

در پرواز، شاهپرهای اولیه سیاه رنگ آن در تضاد با سفیدی بدن به خوبی نمایان است. پاها نیز قرمز است. پرنده نابالغ با سر، گردن و سینه نارنجی قهوه ای، رگه رگه بلوطی روشن در بال ها و پاهای قرمز رنگ پریده از بالغها قابل تشخیص است.

درنای سیبری طولانی ترین راستا مهاجرت را در میان سایر درناها دارد و در طول راستا مهاجرت از شمال روسیه تا فریدون کنار در میان تالاب های میانی راه، به استراحت و تغذیه می پردازد. در این بین خطرات زیادی در طول این راستا او را تهدید می کند و بازگشت هر ساله او برای دوست داران محیط زیست امید بخش می باشد.

این گونه از نظر شرایط حفاظتی در بحران انقراض (CR) واقع شده است. درنای سیبری به سه جمعیت اصلی شرقی، غربی و مرکزی تقسیم می شود. جمعیت مرکزی آن به هند مهاجرت می کرد که منقرض شد، جمعیت غربی به ایران می آمد که الان فقط یک درنای نر با نام امید از آن به جای مانده اما جمعیت شرقی آن هنوز وجود دارد و در حدود سه هزار درنا از آن همچنان به چین مهاجرت می کند که به عقیده پژوهشگران به دلیل عوامل تهدید کننده جمعیت آن ها نیز پس از سه نسل کاهش خواهد یافت. مهم ترین عوامل تهدید، سد سازی در راستا مهاجرت آن ها است. سایر عوامل تهدید کننده شامل از بین رفتن تالاب ها یا پایین آمدن سطح آب آن ها از طریق توسعه کشاورزی و افزایش بهره برداری انسانی است.

بازگشت تنها درنای سیبری به جای مانده از جمعیت غربی هرچند امید بخش است اما به عقیده کارشناسان از نظر علمی جمعیت غربی درنای سیبری گونه ای منقرض شده در طبیعت تلقی می شود و بهتر است تلاش نمود تا این سرنوشت دامن گونه هایی همچون غاز پیشانی سفید کوچک، اردک بلوطی، اردک سرحنایی، عروس غاز را نگیرد.

تنها بازمانده گله غربی درنای سیبری، روز جمعه هفتم آبان ماه برای زمستان گذرانی به تالاب بین المللی و امن فریدونکنار و سرخرود مهاجرت کرد و موجب خوشحالی علاقه مندان به محیط زیست و حیات وحش شد.