قلعه زالبورگ فرانکفورت و سفری به امپراطوری روم
به گزارش مجله تور یک روزه، در زمان امپراطوری روم، دژ زالبورگ از تپه های لیمِس و تانوس مراقبت می کرد. از اوایل قرن دوم بعد از میلاد، لیمس به مدت 150 سال مرز بین امپراطوری روم و قلمرو ژرمن ها را معین می کرد. نیروی نظامی قلعه از 600 سرباز پیاده و سوار نظام تشکیل شده بود. یک گرمابه و مهمان خانه درست در خارج دروازه اصلی قرار داشتند. دهکده ای متشکل از صنعتگران، تاجران و رستوران داران بعدتر به قلعه اضافه شد. جاده رومی به سمت نیدا (فرانکفورت-هدرنهایم امروزی) با ردیفی از مقابر و زیارتگا ه ها پر شده بود؛ زیرا زمانی بیش از 2000 نفر در این دهکده و قلعه زندگی می کردند. ساختمان ها بعد از افزایش حملات ژرمن ها، ارتش های شرق امپراتوری و مسائل سیاسی داخلی ای که باعث شد روم لیمس را رها کند به دست فراموشی سپرده شدند.
امروزه بقایای 550 کیلومتر مرز استحکامات از رودخانه راین تا دانوب، یکی از بزرگ ترین یادمان های باستانی اروپا را تشکیل می دهند. بعد از اولین تحقیقات و جستجوهای باستان شناسی در اوایل قرن 19، قلعه بین سال های 1897 تا 1907 مورد بازسازی نهاده شد تا تبدیل به موزه ای رو باز و مرکزی تحقیقاتی گردد. بین سال 2003 تا 2009، با بازسازی و ترمیم سایر ساختمان ها، یک پارک باستان شناسی نیز به مجموعه اضافه شد. در سال 2005، لیمس به همراه زالبورگ به لیست میراث جهانی یونسکو اضافه گشت.
سفری به اعصار گذشته
بازدیدنمایندگانی که زالبورگ را کاوش نمایند، با تصویری زنده و شفاف از سبک زندگی رومی ها آشنا خواهند شد. در داخل استحکامات زالبورگ که شامل دیوارهای دفاعی، باروها و چهار دروازه می گردد؛ بسیاری از ساختمان های اصلی با سنگ و چوب بازسازی شده اند. انبار غله سابق، امروزه به یک نمایشگاه و اقامتگاه فرمانده نیز در حال حاضر تبدیل به واحد مدیریت موزه و مرکز تحقیقات زالبورگ شده است. ساختمان رؤسا نیز با تالار شورا و حیاطش، بازدیدنمایندگان را شگفت زده خواهد نمود. اتاق های موزه دور همین حیاط پراکنده شده اند. در زمان رومی ها این اتاق ها، محل کار یا اسلحه خانه بودند.
یافته های باستان شناسی، بازسازی ها، اقلام به نمایش درآمده و مدل ها همگی در کنار هم سبک زندگی سربازان و ساکنین دهکده خارج دروازه های قلعه را به تصویر می کشند. از میان همه شاید سربازخانه ها و اتاق غذاخوری فرمانده از همه دیدنی تر باشند.
در تنورهای بازسازی شده حول باروها هنوز هم نان تازه رومی پخت می گردد. بازدیدنمایندگان بعلاوه می توانند در رستوران موزه حال و هوای یک رستوران رومی را تجربه نمایند. اجاق، قفسه ها و میزی که خواهید دید همگی متعلق به دوران رومی ها هستند. مهمانان می توانند از میان غذاها و نوشیدنی های رایج روم باستان انتخاب نمایند. در خارج از دروازه اصلی دژ، جایی که خانه شهروندان واقع شده بود، گردشگران با بقایای حمام و مهمان خانه و بعلاوه چاه ها و انبارهای خصوصی خانه ها روبرو می شوند. جاده دور زالبورگ شما را با بخش های محافظت شده لیمس که خیلی هم از زالبورگ دور نیستند آشنا می نماید. این مسیر از ویرانه های دیگر و یادمان های بازسازی شده باستان شناسی مانند ستون ژوپیتر و معبد میترا نیز عبور می نماید.
یافته های بیشمار باستان شناسی، گستره وسیع و جنبه های گوناگون زندگی روزمره مردم روم از غذا خوردن و نوشیدن، ساخت و ساز و صنعتگری تا لوازم نظامی، لباس، زیورآلات، دارو، پول و اقلام مذهبی را به نمایش می گذارند. جدای از اشیای برنزی، آهنی، شیشه ای و سفالی، یافته های چرمی و چوبی نیز جزو جاذبه های جالب توجه موزه هستند. بر خلاف آنکه چنین مواد ارگانیکی معمولاً طی قرن ها از بین می روند، این اقلام به خاطر شرایط محیطی مساعد، در وضعیتی باورنکردنی و کاملاً سالم به جای مانده بودند.
منبع: گردشبان