قراردادهای انحصارطلبانه که دست و پای فیلم ساز را می بندد - مجله تور یک روزه

به گزارش خبرنگاران، در چند وقت اخیر انتقادهایی نسبت به شرایط نمایش آنلاین فیلم ها و قراردادهایی که برای این کار یا پخش خانگی آثار سینمایی در vod ها منعقد می گردد مطرح شده است. یکی از این انتقادها درباره رقم های کم پیشنهادی برای خرید و نمایش فیلم ها بود و عده ای معتقد بودند به دلیل انحصار به وجود آمده در سامانه های نمایش درخواستی و اینکه صاحب یک اثر چاره ای جز انتخاب همین یکی دو گزینه محدود ندارد، رقم های مناسبی پیشنهاد نمی گردد.

اما بجز این مورد، دغدغه دیگری هم وجود دارد که بعضی فیلمسازها پیش تر متوجه آن نبودند و بعد از مدتی خبردار شدند که تهیه نماینده با امضای یک قرارداد، سرنوشت فیلم شان را تحت تاثیر قرار داده است. این دغدغه هم درباره حقوق واگذار شده برای نمایش فیلم به پلتفرم هاست. تعدادی از این فیلمسازها در گفت وگویی با خبرنگاران مطرح کردند که در قرارداد اکران آنلاین تمام حقوق پخش و نمایش فیلم از آن ها سلب شده و حالا که فیلم شان در یک جشنواره خارجی پذیرفته شده یا می خواهند برای فروش آن به کمپانی های خارجی اقدام نمایند، متوجه شده اند که حق انجام چنین کاری را ندارند، چرا که پیش تر همه این حقوق به پلتفرم داخلی واگذار شده است.

در این باره امیر اسفندیاری - یکی از پخش نماینده های بین المللی - به خبرنگاران می گوید: وقتی فیلمی در فضای مجازی (آنلاین) پخش می گردد فرصت حضور در رویدادهای مختلف سینمایی را، بویژه رویدادهایی که اولین نمایش فیلم از شروط اصلی آن هاست، از دست می دهد. قراردادی که صاحبان پلتفرم های داخلی برای اکران آنلاین امضا می نمایند و من هم در یکی دو مورد با آن روبرو شدم به این صورت است که نمایش فیلم در داخل و خارج از کشور را بدون اینکه تفکیکی اتفاق بیفتد، در اختیار می گیرند و اگر وضع به همین منوال پیش رود فیلم هایی که قرار داد نمایش در فضای مجازی دارند با مسائل زیادی روبرو می شوند و تمام فرصت های فرهنگی آن ها از دست می رود، مگر اینکه شرایطی فراهم گردد که فقط حق نمایش فیلم در داخل کشور واگذار گردد.

او تاکید نمود: در واقع وقتی فیلمی با قابلیت بالا برای عرضه جهانی به صورت آنلاین اکران گردد همه فرصت جشنواره ای و اکران خارجی خود را از دست می دهد که این هم صرفاً بخاطر کپی غیر مجاز و قاچاق فیلم نیست، بلکه به بسته نبودن IPهای خارجی در پلتفرم ها ارتباط دارد.

آنطور که اسفندیاری می گوید، به نظر می رسد دو راه بیشتر برای حل این مسئله وجود ندارد؛ یا باید نمایش خارجی و داخلی در قرارداد از هم تفکیک شوند یا اینکه صاحب یک اثر ابتدا از تمام فرصت های خارجی فیلم خود استفاده کند و بعد اقدام به پخش داخلی آن کند.

اسفندیاری دراین باره افزود: با وجود اینکه IPهای خارجی از ابتدا در این پلتفرم ها باز بودند ولی حق نمایش در خارج از کشور بعدا به این قراردادها اضافه شد که شامل نمایش های داخلی و خارجی می گردد.در این میان به نظر می رسد تهیه نماینده های محترم به این نکته مهم توجه ندارند و بدون اطلاع و آنالیز دقیق قراردادی را امضا می نمایند که فیلم را دچار مسائل عدیده می نماید.

آنچه اسفندیاری به آن اشاره دارد، پیش تر توسط بعضی تهیه نماینده ها به عنوان مشاور مطرح در آنالیز دقیق قراردادها در VODها تاکید شده بود.