جابوکا، جزیره ای با خاصیت مغناطیسی - مجله تور یک روزه

براسنیک، جابوکا، بخش هایی از خلیج کومیسکا (Komiska) در جزیره ویس و قسمت هایی از جزیره پلاگروزا بر اثر فوران ماگما در پی تفکیک ابرقاره دوران پیشاتاریخ پانگه آ (Pangea)، بیش از 200 میلیون سال پیش، شکل گرفته اند.

این جزیره به علت وجود کانی مگنتیت در صخره هایش خواص مغناطیسی دارد. این خاصیت موجب انحراف عقربه قطب نماهای کشتی های عبوری از نزدیکی این جزیره می گردد.

گرچه عده ای معتقدند کشتی ها به علت وجود خاصیت مغناطیسی از رفتن به نزدیکی این جزیره اجتناب می نمایند، اما حقیقت این است که این جزیره با فاصله نسبتا زیادی از مسیرهای دریایی قرار گرفته است. بجز آنهایی که مقصدشان این جزیره است، به ندرت قایق هایی در نزدیکی این جزیره دیده می شوند.

با این حال، رفتن به این جزیره کمی سخت است. این جزیره که به تنهایی در آب های عمیق قرار گرفته، از همه طرف در معرض وزش باد واقع شده است و از آنجایی که کوچک ترین وزش باد، امواج سهمگینی را بر پهنه دریای آزاد ایجاد می نماید، سقوط نکردن از صخره های این جزیره آتشفشانی احتیاج به تخصص، مهارت و شانس زیادی دارد. خط ساحلی این جزیره برای لنگر انداختن مناسب نیست و هیچ خلیجی وجود ندارد که بتواند از قایق ها در برابر وزش باد محافظت کند. صخره های شیب دار جزیره برای ساخت پناهگاه مناسب نیستند و آب های اطراف، بیش از 200 متر عمق دارند و عملا لنگر انداختن در آن امکان پذیر نیست. علاوه بر اینها، صخره ها لغزنده و بدون برآمدگی های طبیعی هستند، در نتیجه امکان بستن قایق ها نیز وجود ندارد.

با این وجود، دریایی که این جزیره را احاطه می نماید مکان مناسب و ایده آلی برای صید انواع ماهی است و این ویژگی، ماهیگیران شجاع را به سوی این جزیره می کشاند.

تعداد محدودی از گونه های مختلف گیاهان و جانوران نیز با آب و هوای این جزیره سازگاری یافته اند؛ گونه های بومی نظیر گل گندم که با نام های Centaurea jabukensis و Centaurea crithmifolia نیز شناخته می گردد و گونه ای مارمولک سیاه به نام Lacerta fiumana pomoensis. در حدود 50 سال پیش، این جزیره محل رشد گونه ای بومی از میخک قرنفلی بوده که امروزه از بین رفته است.

در سال 1958، این مکان به عنوان یکی از جلوه های دیدنی زمین شناسی طبیعی معرفی شده است.