بهار گوسفندان عاشق می شوند

به گزارش مجله تور یک روزه، فصل بهار اگر حوصله کنید و کمی هم خمیرمایه طبیعت دوستی داشته باشید در جاده امامزاده داوود (ع) چند کیلومتر مانده به امامزاده، خروجی روستای رندان را می بینید. باید چند سربالایی و چند سرپایینی و بعد دامنه دره را طی کنید تا به روستا برسید. احتمالاً در میان را با یک گله گوسفند برخورد می کنید که چوپان خیلی آرام و با طمانینه گوسفندان را زیر نظر دارد.

بهار گوسفندان عاشق می شوند

از وبسایت وزارت بهداشت درمان آموزش پزشکی دیدن نمایید.

خبرنگاران - سمیرا باباجانپور: روزگاری تقریباً همه خانواده های روستا یک یا دو گوسفند را در خانه داشتند.محمدحسن احمدی از اهالی روستای رندان این را که می گوید، کمی مکث می کند تا شاید بتواند جملات بهتری به کار ببرد: الآن دیگر خبری از آن خانه ها و آن گوسفندان در خانه ها نیست. چون زندگی عوض شده. می دانید زندگی طور دیگری شده.

او ادامه می دهد: در رندان گله داران زیادی بودند که از بهار تا تابستان گله ها را در کوه های اطراف به چرا می بردند. کوه های رندان هم علف های خوبی داشت که طعم شیر و گوشت گوسفند را خوب می کرد. اما الآن به خاطر خشک سالی ها علف خوبی برای چرای گوسفند پیدا نمی شود.

احمدی با اشاره به اینکه گوسفندداری یکی از شغل های قدیمی مردم رندان بوده است، می گوید: جنس آب وهوای خاک رندان طوری است که نمی شود هر محصولی در آن کاشت. مثلاً اینجا گندم خوب عمل نمی آید. اما گیلاس، هلو، گردو یا سیبش فوق العاده می شود. برای همین کشاورزی خیلی نمی صرفد. از قدیم هم همین طور بود. بیشتر از راه دامداری زندگی شان را می گذراندند.

  • مشقت و لذت دامداری

احمدی بازهم کمی مکث می کند تا به یاد بیاورد شیوه های دامداری چگونه بوده است: دامداری کار خیلی سختی است. چراندن گوسفندان یک طرف، نگهداری و تیمار آن ها طرف دیگر. قدیم اعتقاد داشتند که باد بهاری گوسفندان را عاشق می کند. همین عشق هم کار دست گله دار می داد که البته برایشان رحمت بود.

او ادامه می دهد: زمستان که فصل نگهداری گوسفندان در آغل بود، برخی گوسفندان از شکمشان معلوم بودند که باردارند. برای همین باید مراقبت بیشتری ازشان می کردند تا اواخر زمستان زایمان کنند.

او حرف هایش را این طور پیش گیری: چیدن پشم، دوشیدن شیر و کلی کار دیگر داشتند. برای همین مردم نه در تابستان نه در زمستان وقت سر خاراندن نداشتند.

  • چوپانی برای مردم روستا

غلامعلی رندانی در میانه حرف ها به جمع ما اضافه می شود. او می گیرد: الآن که خبری از دامداری نیست. آن ها هم که دارند یا رندانی نیستند یا اگر هستند چندتایی برای گذران زندگی دارند. تا همین 30 سال پیش منبع درآمد و گذران زندگی مردم همین گوسفندها بودند. هم پشمشان به درد می خورد و هم شیرشان. کمتر به فکر فروش و گوشت گوسفند بودند. اما الآن گوسفند را برای گوشتش نگه می دارند.

کمی در خاطراتش فرو می رود و حرف هایش را پی می گیرد: رندان همیشه جمعیت کمی داشته. الآن هم که توی سولقان آپارتمان و ساختمان چندطبقه ساخته اند و ویلا سازی شده، رندان همان طور باقی مانده. برای همین جمعیت روستا کم بود و مردم همدیگر را خوب می شناختند. فصل چراکه می رسید، هرروز مردی از یک خانواده داوطلب می شد تا گوسفندان ده را جمع کند و به چرا ببرد. از پایین ده شروع می کردیم و یکی یکی آفتاب نزده، گوسفندان را از آغل درمی آوردیم و می بردیم چرا. دم غروب هم که برمی گشتیم هر گوسفندی می رفت داخل آغل خود.

منبع: همشهری آنلاین
انتشار: 21 خرداد 1399 بروزرسانی: 6 مهر 1399 گردآورنده: onedaynet.ir شناسه مطلب: 923

به "بهار گوسفندان عاشق می شوند" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "بهار گوسفندان عاشق می شوند"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید