نقشه جمهوری خواستار برای بایدن - مجله تور یک روزه

به گزارش خبرنگاران آناتول کالتسکی در پراجکت سیندیکیت در این باره به آنالیز نقشه جدید جمهوریخواستار برای مهار جو بایدن پرداخته است. او می نویسد: انتخابات آمریکا در نهایت بدون هیچ شگفتی عظیمی به خاتمه رسید و واکنش مثبت بازارهای مالی جهانی به نتیجه آن دقیقاً همان چیزی بود که هر کتاب درسی مالی هم پیش بینی می کرد، اینکه اگر یک رهبر معتدل متعارف قابل پیش بینی جایگزین یک پوپولیست افراطی به عنوان رئیس جمهور آمریکا گردد بدون شک واکنش ها مثبت خواهد بود. فراتر از روانشناسی سرمایه گذاران، چندین دلیل اساسی وجود دارد که این واکنش مثبت بازارهای جهانی نسبت به پیروزی بایدن را توجیه می نماید. احتمال بالای رشد تقاضا در میان مدت و احتمال رونق سرمایه گذاری جهانی در فناوری های جدید انرژی و حمل و نقل در طولانی مدت از جمله این توجیهات است.

در ادامه این مطلب آمده است: با این حال بیشتر سرمایه گذاران، اقتصاددانان و صاحب نظران سیاسی در خصوص همه این احتمالات بدلیل عدم موفقیت دموکرات ها در کنترل مجدد سنا، شک دارند. با توجه به سابقه سیاست در آمریکا انتظار می رود که دولت بایدن دقیقا مانند اوباما با کارشکنی های سنا جمهوری خواه فلج گردد. رئیس کنگره پس از کسب بیشتریت مجلس در سال 2010 ، تقریباً تمام قوانین اجرایی را مسدود و اوباما را برای شش سال تبدیل به یک رئیس جمهور ضعیف یا به اصلاح یک اردک لنگ کرد. اکنون، سنا که از زمان انتخابات میان دوره ای 2014 تحت کنترل جمهوری خواستار است احتمالا دست به کارشکنی بزند.

اما این تمام داستان نیست. پنج ویژگی جدید از پویایی سیاسی در آمریکا وجود دارد که این واقعیت غم انگیز آنها را نادیده گرفته است. اول، یک لایحه عظیم در خصوص اقدامی فوری برای مقابله با کووید-19 حتی پیش از تحویل دریافت کاخ سفید از سوی بایدن تصویب شده است. اکنون که انتخابات به خاتمه رسیده دموکرات ها باید شرایطی را برای بهبود قوی مالی در چند ماه نخست کار بایدن ایجاد نمایند.

دوم، شرایط بایدن برای حفظ حمایت عمومی از هزینه های دولت و مقاومت در برابر فشارها برای ادغام بودجه بسیار آسان تر از شرایط اوباما پس از، از دست دادن بیشتریت کنگره در سال 2010 خواهد بود. بحران کووید-19 نگرش عمومی را نسبت به هزینه های دولت و وام دریافت تغییر داده، اما حتی قبل از همه گیری، علاقه رای دهندگان در زمینه توجه به بدهی و کسری دولت به سرعت در حال از بین رفتن بود، زیرا سیاست های دولت ترامپ به وضوح نشان داده بود که کسری خسارت های مالی ادعای محافظه کاران را تایید نمی نماید. کوشش های جمهوری خواستار برای احیای دوباره تبلیغات در خصوص کسری بودجه که در سال 2010 به خوبی به این حزب یاری کرد، پس از خاتمه رکود مالی ناشی از کووید-19 به جایی نمی رسد.

سوم، بیشتریت سنای جمهوری خواه یکپارچگی که بسیاری از مفسران پیش بینی می نمایند را نخواهد داشت. در حالی که جمهوری خواستار برای جلوگیری از افزایش قابل توجه مالیات از سوی بایدن متحد خواهند شد، میچ مک کانل حفظ صددرصد وحدت رویه در برابر برنامه محرک مالی بایدن را سخت می بیند، خصوصاً اگر این محرک عمدتا به وسیله کاهش مالیات برای طبقه متوسط باشد. بیشتریت سنا یا داشتن یک یا دو کرسی برای جلوگیری از هزینه های عمومی انبساطی کافی نیست، به ویژه اگر دولت بایدن زیرکانه در جهت راهنمایی سرمایه گذاری دولت در پروژه های محلی آن هم در ایالت های مهم سناتورها گام بردارد.

تجربه سیاسی بایدن در واشنگتن و روابط شخصی اش در قدرت با هیچ رئیس جمهوری از زمان جانسون به این سو قابل مقایسه نیست. این روابط می تواند به ویژه در شکست اتحاد جمهوریخواستار موثر واقع گردد، ضمن اینکه نباید فراموش کرد شش نفر از 20 سناتور فعلی حزب جمهوری خواه که در انتخابات 2022 با رای دهندگان روبرو خواهند شد، نماینده ایالت های در حال چرخش چون فلوریدا، جورجیا، کارولینای شمالی، اوهایو، پنسیلوانیا و ویسکانسین هستند.

کاملاً واضح است سناتورهایی که کاندید می شوند برای انتخاب مجدد در ایالتهایی که تازه به بایدن رأی داده اند، کورکورانه علیه سیاستهای مردمی مانند کاهش مالیات طبقه متوسط یا هزینه های دولت رأی دهند. در این بین حداقل سه سناتوری که برای انتخاب مجدد روبرو نیستند یعنی میت رامنی، باربارا مورکوفسکی و سوزان کالینز میانه روهای با سابقه ای هستند که سابقه سازش و عبور از خطوط قرمز حزب را دارند. از آنجا که مک کانل از این چالش های موجود برای وحدت درون حزبی مطلع است، احتمالاً رفتارهای انسدادی، حداقل تا انتخابات 2022، کمتر از گذشته باشد.

چهارم، برای حفظ کنترل سنا، جمهوری خواستار باید حداقل یکی از دو کرسی سنا را که در 5 ژانویه در جورجیا مورد مناقشه قرار می گیرد، به دست آورند. اکنون که رای دهندگان این ایالت از بایدن حمایت نموده اند، البته با اختلاف ناچیز، تردید وجود دارد که آنها این تصمیم را در دو مورد لغو نمایند. رویه سیاسی این طور می گوید که چون دموکرات ها ریاست جمهوری را به دست آورده اند دیگر برای تصاحب سنا و کنگره انگیزه کمتری دارند. اما عکس آن نیز به همان اندازه احتمال دارد، یعنی اینکه جمهوری خواستار انگیزه بالاتری برای تصاحب تمام کرسی ها پیدا نمایند. رای دهندگان دموکرات ممکن است با پیروزی غیرمنتظره خود به مشارکت حتی عظیمتری برسند، در حالی که جمهوری خواستار ممکن است آنقدر ناامید شوند که در خانه بمانند. احتمال مشارکت کمتر جمهوری خواستار در دوره بعد البته بیشتر است چرا که ترامپ دیگر در انتخابات شرکت نخواهد کرد و بسیاری از هواداران پرشور وی علاقه کمتری به رای دادن به سیاستمداران متعارف دارند.