نحوه پیدایش برنامه تلنت شو یا همان عصرجدید در جهان

به گزارش مجله تور یک روزه، استعدادیابی شعار اصلی تمام این مجموعه های تلویزیونی موسوم به Talent show است، اما هیچ گاه افرادی که در این نوع برنامه ها برگزیده می شوند، ستاره های واقعی و حرفه ای عالم هنر نخواهند شد.

نحوه پیدایش برنامه تلنت شو یا همان عصرجدید در جهان

به گزارش گروه رسانه های دیگر خبرگزاری خبرنگاران، Talent show یا نمایش استعدادها قالبی است که در دهه 80 میلادی از جشن های دبیرستانی به مدیوم تلویزیون راه پیدا کرد اما از ابتدای قرن بیست ویکم بود که انگلستان این مدیوم برنامه سازی را قوام داد و به آمریکا و پس از آن به سرتاسر جهان صادر کرد. در ابتدا، بیشتر این نوع برنامه ها برای رقابت بین خوانندهای ناشناس فراوری می شدند اما کم کم نمایش های سرگرمی ساز دیگری مثل پایکوبی، دوبله، بازیگری، هنرهای رزمی، نواختن ساز، شعر، نمایش های کمدی یا سایر فعالیت ها هم به فهرست اجرا ها اضافه شد. جرقه دوره نوین این نوع از برنامه سازی را سیمون فولر بین سال های 2001 تا 2003 با برنامه سلطان پاپ زد. سلطان پاپ تا سال 2003 پخش شد اما به رغم موفقیت بالا، ضبط و انتشار آن تا مدتی نامحدود متوقف ماند؛ چون یکی از داورهای این مسابقه به نام سیمون کاول در سال 2004 مستقلا برنامه فاکتور ایکس را راه اندازی کرد و روی سلطان پاپ سایه ای عظیم انداخت.

سیمون کاول همان کسی است که مدتی بعد برنامه استعدادیابی (Got Talent) را هم ساخت و استعدادیابی همان برنامه ای است که عصر جدید بر اساس الگوی آن ساخته شده است. به طور کل چند مدل اصلی برای انتخاب برگزیدگان این نوع مسابقات سرگرمی سازی تلویزیونی وجود دارد. در یکی از مدل ها خود شرکت نمایندگان به همدیگر رای می دهند. در مسابقات قدیمی تر موسیقی و خوانندگی، این معمول ترین روش بود که در این زمینه می گردد رقابت های یوروویژن را مثال زد. این شیوه حتی به مسابقات آشپزی هم سرایت کرد. در یک مدل دیگر، داوران مسابقه غیر از قضاوت درمورد تک تک شرکت نمایندگان، هرکدام مربی و راهنمایی نماینده یکی از آن شرکت نمایندگان یا یک تیم از آنها می گردد. در رقابت بین استندآپ کمدین های خندوانه این شیوه به اجرا درآمد. در مدلی دیگر، مخاطبان برنامه رای می دهند که بهترین اجراها به چه کسانی تعلق دارد. این روش معمولا با روشی که از رای داوران استفاده می نماید، ترکیب می گردد. اگر برگزاری برنامه در حضور تعدادی از مخاطبان باشد، می گردد به جای سپردن داوری به رای عموم مردم، تنها از حاضران در سالن نظرسنجی کرد.

استعدادیابی شعار اصلی تمام این مجموعه های تلویزیونی موسوم به Talent show است، اما هیچ گاه افرادی که در این نوع برنامه ها برگزیده می شوند، ستاره های واقعی و حرفه ای عالم هنر نخواهند شد؛ چون این روش از ستاره شدن، با قاعده آنچه به ستاره سازی استودیویی مشهور است همخوانی ندارد و ستاره ها را آدم هایی دست یافتنی و خودمانی می نماید. نکته دیگر درمورد برنامه های استعدادیابی تاکید ویژه آنها روی فاکتورهای ملی است. تا سال گذشته میلادی بیش از 70 برنامه استعدادیابی توسط شرکت سایکو تی وی (SYCOtv)، متعلق به سیمون کاول به زبان های مختلف جهان ساخته شده اند و غیر از دیالوگ های مجریان، حتی در عنوان بندی تمام آنها تاکیدات ویژه ای روی ملیت افراد می گردد. این حجم از توجه به عنصر ملیت از این جهت ضروری است که برگزیدگان هر تلنت شو، تا مرتبه برندگان یک مسابقه ملی بااهمیت قلمداد شوند و سایه اتهام هجو بودن و هزل بودن، از بالای سر این نوع مسابقات کنار برود. شهرت موقت و محدود عمده ترین محصول چنین برنامه هایی است. یکی از نظریه پردازان اجتماعی درباره دوره پست مدرنیسم گفته بود که در این دوره هرکس تنها 10 دقیقه مشهور است و این تعبیر، سوای مبالغه ای که داشت، مقدار زیادی از خصوصیات چنین دوره ای را شرح می داد.

برنامه های استعدادیابی، در ابتدای قرن بیست ویکم و همراه با قوام یافتن دوره پست مدرنیسم رشد پیدا کردند و به فراوری انبوه شهرت موقت و محدود پرداختند. اعطای مرجعیت فکری به ستاره های مشهور رسانه ای، از ابتدا درون مایه اصلی این نوع برنامه ها بود که از آن با عبارت حق امضا به بت ها نام برده می شد. فاکتور ایکس یا همان دلیل دلبخواهی و بی احتیاج از منطق، برای رای دادن یک داور به یک شرکت نماینده که نام برنامه مشهور سیمون کاول هم بود، اشاره ای تلویحی به این درونمایه دارد. برنامه های استعدادیابی از خاصیت سرگرم نمایندگی بسیار بالایی برخوردارند و در آنها شرکت نمایندگان صرفا برای برنده شدن یک مبلغ هنگفت اقتصادی به رقابت نمی پردازند، بلکه بر سر شهرت و محبوبیت رقابت می نمایند. در مسابقاتی که برای برنده شدن یک مبلغ اقتصادی رقابت می گردد، بازنده ها خیلی به چشم می آیند و این قسمت تلخ ماجراست چون امکان دارد خیلی از مخاطبان طرفدار یکی از آن بازنده ها باشند یا با او احساس همذات پنداری نمایند اما در مسابقات استعدادیابی، بیشتر از همه، این داوران هستند که همذات پنداری مخاطب را برانگیخته می نمایند نه برنده یا بازنده های رقابت. مطابق پیش بینی های خوش بینانه، ساخت این نوع برنامه ها حداقل بین 5 تا 10 سال دیگر در نقاط مختلف جهان می تواند مخاطبان انبوهی را جذب کند و پس از آن هم امکان دارد که در مقیاسی محدودتر، مخاطبان قابل توجهی داشته باشد.

منبع: فرهیختگان

انتهای پیغام/

منبع: خبرگزاری دانشگاه آزاد آنا
انتشار: 5 خرداد 1399 بروزرسانی: 6 مهر 1399 گردآورنده: onedaynet.ir شناسه مطلب: 891

به "نحوه پیدایش برنامه تلنت شو یا همان عصرجدید در جهان" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "نحوه پیدایش برنامه تلنت شو یا همان عصرجدید در جهان"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید