دایناسور مبتلا به کروناویروس هم کشف شد! - مجله تور یک روزه

به گزارش خبرنگاران، محققان بقایای یک دیپلودوسید نابالغ - یک دایناسور سوروپود گیاهخوار گردن دراز، مانند برونتوزاروس را آنالیز کردند - که قدمت آن به دوره ژوراسیک پسین عصر مزوزوئیک باز می گردد. این دایناسور با نام مستعار دالی که در جنوب غربی مونتانا کشف شد، شواهدی از عفونت در ناحیه مهره های گردن خود داشت.

این محققان به سرپرستی کری وودراف از موزه Great Plains Dinosaur در این آنالیز متوجه برجستگی های استخوانی غیرطبیعی در گردن این دایناسور شدند که شکل و بافت غیرعادی داشتند. این برجستگی ها که پیش از این مشاهده نشده بود، در ناحیه های استخوانی قرار داشتند که کیسه های هوایی در آنجا جای می گرفت. کیسه های هوایی بخش هایی از سیستم تنفسی هستند که هم در پرندگان امروزی و هم در دایناسور ها وجود دارند. این کیسه های هوا در نهایت به ریه های دالی متصل می شدند و بخشی از سیستم تنفسی پیچیده دایناسور را تشکیل می دادند. تصویربرداری CT از برجستگی های نامنظم، نشان داد که آن ها از استخوان غیر طبیعی ساخته شده اند که به احتمال زیاد در پاسخ به ابتلا به یک نوع عفونت ایجاد شده است.

به گزارش خبرنگاران، کری وودراف در این خصوص می گوید: همه ما این علائم مشابهی مثل سرفه، مسائل تنفسی و تب را تجربه نموده ایم، اما حالا یک دایناسور 150 میلیون ساله داریم که احتمالاً مانند همه ما به چنین علائمی گرفتار شده و از آن رنج می برده است. محققان می گویند این یافته ها قابل توجه است، زیرا دالی یک دایناسور غیر پرنده در نظر گرفته می شد و ساروپود ها مانند دالی برای تبدیل شدن به پرنده تکامل نیافته اند. در واقع فقط تروپود های پرندگان بودند که به پرندگان تبدیل شدند. نویسندگان حدس می زنند که این عفونت تنفسی می تواند ناشی از عفونت قارچی مشابه آسپرژیلوزیس باشد، یک بیماری تنفسی رایج در پرندگان امروزی است که حتی می تواند خزندگان را تحت تاثیر قرار دهد و منجر به عفونت استخوان گردد. این عفونت فسیل شده علاوه بر ثبت اولین وقوع چنین عفونت تنفسی در دایناسورها، پیامد های آناتومیکی مهمی نیز برای سیستم تنفسی دایناسور های سوروپود دارد.

وودراف گفت: این عفونت فسیلی در دالی نه تنها به ما یاری می نماید تا تاریخچه تکاملی بیماری های مربوط به تنفس را در گذشته ردیابی کنیم، بلکه به ما درک بهتری از انواع بیماری هایی که دایناسور ها مستعد ابتلا به آن بودند، می دهد. به گزارش خبرنگاران، وی اضافه نمود: این یک سوروپود به شدت بیمار بود. ما همواره دایناسور ها را بزرگ و سرسخت می دانیم، اما آن ها هم بیمار می شدند و مانند پرندگان امروزی بیماری های تنفسی داشتند. در واقع، این جانداران بزرگ شاید حتی در بعضی موارد همان عفونت های ویرانگری را گرفته باشند که امروزه ما درگیر آن هستیم.

محققان باور دارند که اگر دالی به عفونت تنفسی شبیه آسپرژیلوزیس مبتلا شده بود، احتمالاً علائم آنفولانزا یا ذات الریه مانند کاهش وزن، سرفه، تب و مسائل تنفسی را تجربه می کرد. از آنجایی که آسپرژیلوزیس در صورت عدم درمان می تواند در پرندگان کشنده باشد، بنابراین یک عفونت بالقوه مشابه در دالی می تواند در نهایت باعث مرگ حیوان شده باشد. یوان وولف، استادیار تحقیقاتی دانشگاه نیومکزیکو و از اعضای این تحقیق می گوید: ما باید به توسعه دانش خود در خصوص بیماری های باستانی ادامه دهیم. اگر به میزان کافی و با دقت نگاه کنیم، ممکن است این موضوع ما را به درک بهتر از تکامل سیستم ایمنی بدن و بیماری های عفونی رهنمون کند. هنگامی که ما این موضوع را با متخصصانی در حوزه های مختلف همانند دامپزشکان، آناتومیست ها، دیرینه شناسان، دیرینه آسیب شناسان و رادیولوژیست ها آنالیز کنیم، می توانیم تصویر کامل تری از بیماری های باستانی به دست آوریم.

کروناویروس ها گروهی از ویروس ها متعلق به خانوادهٔ ویروسی کروناویریده هستند که به وسیله ایجاد عفونت دستگاه تنفسی در پرندگان و پستانداران، ایجاد بیماری می نمایند. این ویروس ها می توانند عامل ایجاد طیف گسترده ای از بیماری ها، از انواع سرماخوردگی معمولی و آنفولانزا گرفته تا عامل بیماری های شدیدتری همانند سارس، مرس و کووید 19 باشند. نخستین گزارش های علمی از بیماری زایی کروناویروس ها به شیوع نوعی عفونت تنفسی در مرغ های پرورشی در منطقه ای در آمریکای شمالی در دههٔ 1920 برمی گردد. این ویروس با نام ویروس برونشیت عفونی مرغی، نخستین کروناویروس کشف شده است.

منبع: sciencedaily

ترجمه: مصطفی جرفی-خبرنگاران