انتشار خاطرات فرمانده تیپ هجومی سیدالشهدا همزمان با ولادت علمدار کربلا - مجله تور یک روزه

جنگ ها روزی به خاتمه می رسند و تنها خاطرات آن باقی می ماند. گاه جنگ خاطرات خود را نیز با خودش می برد و با گذشت زمان دیگر نه جنگی می ماند و نه خاطره ای. هر گلوله و هر انفجار قسمتی از خاطرات جنگ و حقایق آن را با خودش می برد. آنهایی که می فرایند فرصتی برای به زمین گذاشتن کوله بار خاطرات و تجربه هایشان برای آیندگان ندارند و یک قسمت از جنگ را برای همواره با خودشان می برند. کوله باری پر از خاطره که هرگز باز نمی شود. اما گاهی یکی از وسط آتش و خون حتی اگر شده نیمه جان باز می شود. باز می شود و بار خاطراتش را به زمین می گذارد و حتی از کسانی می گوید که رفته اند و فرصت برای بیان آنچه گذشت نیافته اند. امیرحسین حاج نصیری یکی از همین بازگشته هاست. فرمانده تیپ هجومی سید الشهداء که بعد از رفتن دوستانش با بدنی نیمه جان دوباره بر می شود تا خاطرات این قسمت از مقاومت به فراموشی سپرده نشود. کتاب هوای این روزای من خاطرات تفصیلی امیرحسین حاج نصیری جانباز قطع نخاع و فرمانده تیپ هجومی سید الشهداء در سوریه است. این کتاب تنها خاطرات امیرحسین حاج نصیری نیست. این فرمانده بازمانده دست دوستان دیگر را هم گرفته است و خاطرات آنها را نیز با خودش به این کتاب آورده است. این کتاب بیشتر از اینکه خاطرات راوی باشد خاطرات مقاومت در حلب و خان طومان و لاذقیه است. خاطرات ناگفته از مصطفی صدرزاده، محمد حسین محمد خانی و شهدایی که رفتند و خاطراتشان را بردند.

در برشی از کتاب می خوانیم:

پشت بیسیم گفتم: زمین گیر شدیم حاجی. یک لحظه سکوت کرد حاج ایوب. می دانست اینکه دشمن دیده باشد ما را یعنی چه. آنهم در دژی محکم مثل جب الاحمر. گفتم: بچه ها کپ کردند حاجی. چکار کنم؟ خودش را خونسرد نشان میداد حاج ایوب و مگر میشد خونسرد بود حالا که نیروهایش افتاده بودند در لانه افعی و شاید برای آخرین بار صدایشان را می شنید. زد به خنده و شوخی. شاید نگران بود که این آخرین مکالمه باشد. شاید دلش می خواست داد بزند بگوید: چرا رفتید؟ نزد. فقط با خنده گفت: نبینم کسی اسماعیل منو زمین گیر نموده باشه. تو یک گوش شکسته ات رو نشون بدی همه شون رو حریفی. بعد آرام شرایط را پرسید. گفتم: تا چند دقیقه قبل قیامت بود. الان دیگه خبری نیست. آروم شده. حاج ایوب گفت: پس دارن میان سراغتون. هر جوری شده بچه ها رو راه بنداز. حتی به زور. دارن میان سرتون رو گوش تا گوش ببرند. وقت زیادی نبود. چشم بچه ها توی چشم های من بود و مچاله شده بودند پشت سنگ. حالا درد عربی حرف زدن هم اضافه شده بود. چطور باید حرکتشان می دادم؟ قفل نموده بودند بچه ها. دشمن هم داشت می کشید بالا از ارتفاعات و وقتی نمانده بود دیگر. هر چه به ذهنم رسید گفتم: عدو فی طریق ... کلنا ذبح این را گفتم و با انگشت اشاره زیر گلویم را نشان دادم...

کتاب هوای این روزهای من به تلاش خانم رقیه کریمی(مترجم کتاب پانصد جایگاه خالی) پس از دوسال به پایان رسیده است و از کودکی راوی تا حوادث و زندگی پس از مجروحیت وی را در بر می گیرد. این کتاب یاری فراوانی به شناخت دقیق و تفصیلی از مجاهدت های رزمندگان مدافع حرم دراستان لاذقیه و حلب می نماید و مطالعه آن به علاقه مندان شناخت دقیق آنچه در جریان دفاع از حرم در سوریه گذشت، توصیه می شود.

کتاب هوای این روزهای من خاطرات فرمانده تیپ هجومی سید الشهداء، جانباز مدافع حرم امیر حسین حاج نصیری به قلم رقیع کریمی در قطع رقعی و 470 صفحه همزمان با سالروز میلاد با سعادت علمدار کربلا؛ حضرت ابوالفضل العباس(ع) توسط انتشارات شهیدکاظمی روانه بازار شد.

علاقه مندان جهت تهیه کتاب می توانند به وسیله سایت رسمی انتشارات شهیدکاظمی(https://nashreshahidkazemi.ir/) و یا سایت manvaketab.ir و همچنین به وسیله ارسال نام کتاب به سامانه پیغام کوتاه 3000141441 کتاب را تهیه کنند.