مینی شعر؛ ببخش باران...
به گزارش مجله تور یک روزه، خبرنگاران : شعر، نشانه یک زندگی عالی و بشری است. انسان با خیال زندگی می نماید و برترین چیزی که خیال را تحت تاثیر قرار می دهد شعر است، شعر، حقیقتی است که اگر نمی گردد سراینده آن بود، دست کم می توان خواننده آن شد و از روزمرگی رهید.
شعر در کوتاه ترین و موجزترین و خوش آهنگ ترین و مناسب ترین همنشینی واژه های آشنا، ما را با معنایی درگیر می نماید که برای عقل، نامفهوم و موهوم و بیگانه است، اما برای دل و جان، آشنا و حس شدنی است. شعر، میزبانی صادق است که قلب مخاطبان مستعد خود را هدف قرار می دهد و آنان را به ساخت ناممکن ها و ناباوری ها فرا می خواند تا خود ببینند و باور نمایند که اگر ایمان و عشق باشد، هر ناممکنی ممکن می گردد. گاهی هم شعر ابزاری برای بیان ناگفتنی ها می گردد.
قبلا گزیده ای از اشعار را در قالب ابیات زیبا و تاثیرگذار با تایپوگرافی های متفاوت در اختیار شما قرار می دادیم که به خواست شما تصمیم به بازنشر آن گرفتیم. هنوز هم مثل همواره پذیرای پیشنهادات و نقدها شما همراهان همیشگی خبرنگاران هستیم. شما هم می توانید اشعار شاعر محبوب خود را در قسمت نظرات برای ما ارسال نمایید.
***
چه رفتن ها که می ارزد،به بودن های پوشالی
(محمد لالوی)
با چراغی همه جا گشتم وگشتم در شهر
هیچ کس هیچ کس اینجا به تو مانند نشد
(فاضل نظری)
به جز تو قلب خودم را به هیچ کس نسپردم
توهم غمی به جهانم اضافه کردی و رفتی
(امید صباغ نو)
سخن این است که ما بی تو نخواهیم حیات
(حافظ شیرازی)
هر که خود داند و خدای دلش
که چه دردی ست، در کجای دلش
(اخوان ثالث)
یک نفر آدمم و چند نفر غمگینم
(طاهره خنیا)
دائما یکسان نباشد حال دوران غم مخور
(حافظ شیرازی)
دست به بند می دهم گر تو اسیر می بری
(سعدی)
دل اگر تیره نباشد همه دنیاست بهشت
(صائب تبریزی)
خویشتن را آدمی مقرون به صرفه فروخت
(مولانا)
تو خوب مطلقی، من خوب ها را با تو می سنجم
(حسین منزوی)
شاید از من دل برید، اما فراموشم نکرد
زندگی جز شاید و، اما چه دارد با خودش؟
(محمد حسن جمشیدی)
ببخش باران! تو هی میباری وما هی شسته نمی شویم...
(شاملو)
امشب اندوه تو بیش از همه شب شد یارم
وای از این حال پریشان که من امشب دارم
(مهدی اخوان ثالث)
تو اگر باشی آدینه یادش میرود دلگیر باشد
(المیرا دهنوی)
پ
منبع: برترین ها